10 dagen rondreis Spaans Baskenland, dat doe je zo

Een van de eerste dingen waar ik over schreef toen ik deze blog begon, was mijn tiendaagse rondreis Spaans Baskenland. Ik schreef toen erg anders dan nu. De posts over die reis volgden elkaar op in chronologische volgorde en waren niet altijd even interessant. Dus besloot ik alles wat ik over die reis geschreven heb te verzamelen en samen te gieten in een programma voor tien dagen in het Spaanse Baskenland. Tadaaa!

 

Rondreis Spaans Baskeland – Dag 1: Bilbao

We hadden van België naar het Spaanse Baskenland kunnen rijden, maar op het moment dat we deze reis maakten, werkten we allebei nog voltijds en rijden had betekend dat we meer dan twee dagen van onze vakantie in de auto zouden doorbrengen.

Het had ook betekend dat we de wagen de hele tijd bij ons gehad zouden hebben wat wel handig is om uitstapjes te maken, maar niet wanneer we enkele dagen in een stad zouden verblijven, wat ons plan was.

We besloten dan ook van Brussel naar Bilbao te vliegen en de bus te nemen naar het centrum. Dat kostte in 2012 €1,45, maar zal nu waarschijnlijk ietsje duurder zijn. We checkten in en trokken er meteen op uit om de stad te verkennen. We gebruikten daarvoor een papieren gids waarin wat wandelroutes stonden die we volgden om toch zeker een aantal bezienswaardigheden mee te pikken.

Onze eerste stop was de oude stad van Bilbao. Zoals je verwacht van een oude stad, waren er veel kleine straten en steegjes. We zagen ook wat winkeltjes, maar die waren gesloten voor de siesta. Geen enkel probleem, want we wilden allebei wel aan de pintxos, kleine hapjes die net iets gesofisticeerder zijn dan tapas. Daarvoor trokken we naar de Plaza Nueva, een mooi plein met verschillende bars die allemaal een terassje hebben onder de gaanderijen.

Om de pintxos te verteren, maakten we een wandeling langs de rivier. Langs de oever aan de zijde van de oude stad loopt er een brede wandelboulevard. Op een bepaald moment brengt die je ook voorbij een kabeltreintje dat je mee de berg opneemt voor een mooi zicht op de stad, maar dat was jammer genoeg gesloten voor werken toen wij er waren. Wel kregen we een mooi zicht op het Guggenheim aan de overzijde.

Aan de Puente de Deustu staken we de rivier weer over naar het nieuwe deel van de stad. Voor we het wisten hadden we al een groot deel van Bilbao verkend, en we waren er nog maar net!
 

Dag 2: het Betoverde Bos van Oma

Op dag twee huurden we een wagen en trokken we er op uit. Onze eerste stop was ook de belangrijkste van die dag: het Betoverde Bos van Oma.

Het Beschilderde of Betoverde Bos van Oma bevindt zich dichtbij Kortezubi en kan met de wagen bereikt worden. Mijn Michelin Groene Gids voor Spanje raadde ons aan (gratis) te parkeren aan de grote parking naast het restaurant van Lezika, dus dat deden we.

Het pad dat naar het Bos van Oma leidt bevindt zich aan de overkant van de baan aan de parking. Je kan het niet missen. We wandelden zo’n uur bergop, op een pad tussen pijnbomen, vooraleer we het Bos van Oma bereikten. Het was een behoorlijke klim, maar ik genoot ervan omdat het er zo kalm en stil was. We passeerden slechts een ander koppel onderweg naar boven.

Opmerking: je kan niet helemaal tot aan het bos rijden. Je moet je wagen “beneden” achterlaten en naar boven, naar het bos toe, wandelen.

Het Betoverde Bos is een deel van het Parque Natural de Urdaibai dat door de kunstenaar Augustin Ibarrola omgetoverd werd in een soort outdoor kunstgalerij. Hij combineerde rotsschildertechnieken uit de Paleolithische periode met Land Art, een artistieke beweging die de natuur gebruikt als het materiaal waarmee en waarop iets te creëren.

Ibarrola beschilderde verschillende bomen op zulk een manier dat de tekeningen, wanneer je ze vanuit een bepaalde hoek bekijkt, samen een figuur vormen. Doorheen het bos vind je gele cirkels met een pijl die je tonen in welke richting je moet kijken om de figuren te ontwaren.

Online vind je ook een plan van het Bos met de titels van de verschillende werken naast de corresponderende nummers van de cirkels die hen aanwijzen. Het leukste is echter gewoon rond te wandelen en je verbeelding te laten spreken. Wie weet zie je wel een figuur die niemand anders opmerkt.

Het Beschilderde Bos bezoeken is dan ook een persoonlijke ervaring. Wat je ziet verandert bij elke stap die je neemt en niemand kan exact hetzelfde zien als wat jij ziet op dat moment.

We bleven ongeveer een half uur in het Bos en namen dan een andere weg terug naar de weg.

Als je het Bos binnenkomt, zie ja aan je linkerkant een kleine weg met een pijl waarop ‘Oma 2km’ staat. Van daar heb je niet alleen een geweldig uitzicht, je kan deze weg ook volgen doorheen de vallei van Oma om terug te komen aan de parking. De wandeling neemt zo’n half uur tot een uur in beslag, maar is echt de moeite waard.

Je kan de tocht natuurlijk ook in de omgekeerde richting doen: beginnen door de vallei van Oma en terugkomen langs het dennenpad, maar dan is de weg wat minder duidelijk omdat er vanuit Oma geen pijlen in de richting van het Bos wijzen.
 

Bermeo en Plentzia

We reden verder naar Bermeo en parkeerden onze wagen (gratis) bij het toerismecentrum. We maakten een fijne wandeling langs de haven en over de pier, die we eindigden met wat pinxtos op een terrasje met uitzicht over het water.

Onze laatste stop van de dag maakten we in Plentzia. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik op dat moment nogal pijnlijke benen had en ik denk dat de vermoeidheid dit dorpje uit men geheugen heeft gewist.

Zodus, iets om zelf te ontdekken!
 

Dag 3: van Vitoria-Gasteiz naar Getxo

Vitoria-Gasteiz

We hadden onze huurwagen voor twee dagen en dus trokken we de dag nadien naar Vitoria-Gasteiz, een stadje met een leuk historisch centrum. We wandelden er enkele uren rond en genoten van een lekkere lunch in de Calle Cuchillería, een straatje vol restaurants en bars.
 

Salinas de Añana

Van Vitoria-Gasteiz reden we naar de Salinas de Añana, de zoutvlakten. We wilden ze eigenlijk bezoeken, maar toen we er aan kwamen, zagen er vlakten er toch niet zo uitnodigend uit. Het zoutwinningsproces zal wel erg interessant zijn, maar op dat moment hadden we niet zo'n zin in een hele uiteenzetting en we konden de Salinas enkel bezoeken indien we een rondleiding zouden volgen.
 

Getxo

Dus trokken we verder, naar Getxo deze keer. Getxo zou onze laatste en favoriete stop van de dag worden. In dit kleine kustdorpje wandelden we over de brede boulevard langs het strand, naar de hangende brug die je over het water naar buurdorp Portugalete brengt, en weer terug naarde kleine oude haven waar het ‘s avonds gezellig druk is wanneer mensen drank gaan halen in de bar en op de trappen die naar het centrum leiden over het water uitkijken.

Dat centrum is tamelijk klein, maar wel gezellig en ‘s avonds komt iedereen er buiten om op straat te eten en drinken.
 

Dag 4: Portugalete

We hadden Portugalete van over het water gezien, maar waren er de dag voordien niet naartoe getrokken. Onze huurwagen hadden we niet meer en dus namen we de metro vanuit Bilbao. Dat ging vlot, maar in Portugalete was niet bijster veel te zien. Het was een rustig dorpje waar het minder aangenaam wandelen is dan in Getxo.

Het beste deel van deze dag was het rondhangen in Bilbao. We hadden geen echte plannen en besloten gewoon te genieten van de zon en meer pinxtxos te eten. Het waren de duurste pintxos van onze reis, maar wat wil je als je ze bestelt bij de bar naast het Guggenheim Museum.
 

Dag 5: het Guggenheim Bilbao

Op de vijfde dag “verhuisden” we van Bilbao naar San Sebastian, maar niet voor we het Guggenheim Museum bezocht hadden.

Ik vond dit echt een fantastisch gebouw. Zo blinkend! Zo golvend! En ik ben ook blij dat we het bezochten – er was op dat moment een interessante tentoonstelling rond het werk van David Hockney – maar was op dat moment toch wat teleurgesteld door de binnenarchitectuur.

Ik had verwacht dat het gebouw aan de binnenkant even gek zou zijn als aan de buitenkant, maar dat was niet echt zo. De buitenkant is werkelijk spectaculair en ik had binnenin ook allerlei rare twisten verwacht. Het is niet dat het Guggenheim Bilbao bestaat uit ‘saaie’ vierkante ruimtes, maar toch… Ergens had ik er meer van verwacht.

We brachten ongeveer 1,5 uur door in het museum, maar we luisterden zeker niet naar alle uitleg op de audiogids. Hadden we dat wel gedaan, had ons bezoek gemakkelijk dubbel zo lang kunnen duren.

 

Na ons bezoek aan het Guggenheim, namen we de bus van Bilbao naar San Sebastian waar we de rest van de reis verbleven. We besloten de bus te nemen omdat dat gewoon gemakkelijker was dan te rijden. We hadden immers niets elke dag een wagen nodig tijdens ons verblijf in San Sebastián en het zou ook wat gek geweest zijn om er al die dagen parking voor te betalen.

We verbleven in het oude stadsdeel van San Sebastian en nadat we ingecheckt waren, trokken we er weer op uit voor een eerste verkennende wandeling. We trokken naar het nieuwe stadsdeel, staken de Puente María Cristina over en volgden de Paseo de Francia tot we aan PLaya de la Zurriola kwamen. Daar zagen we tal van surfers die de golven trachtten te bedwingen.

‘s Avonds aten we in La Torre de Pizza in Calle de San Vincente 9 in de oude stad. De pizza was gewoon oké en werd pas gebracht nadat ze eerst onze bestelling vergeten waren.

Op de laatste avond na, aten we telkens in de oude stad. Daar lag ons hotel en het was dan ook lekker gemakkelijk. Er zijn tal van bars en restaurants in de oude stad, maar als ik zou terugkeren naar San Sebastian, zou ik er waarschijnlijk niet meer eten. Het was er erg toeristische en dat merkte je zowel aan de prijzen als aan de kwaliteit van het eten.
 

Dag 6: luieren op het stand

Het weer kan in het Spaanse Baskenland erg wisselvallend zijn. Sommige dagen was het warm en zonnig, andere was het bewolkt en regende het zelfs enkele keren. Wanneer de zon er op de zesde dag dan ook echt doorbrak en de temperatuur omhoog dreef, aarzelden we geen moment en trokken we naar het strand voor een heerlijke dag nietsdoen.

We trokken niet naar Playa de la Zurriola, waar alle surfers zaten, maar naar Playa de la Concha. Hier was het ook nog druk, maar niet zo druk dat je geen plek kon vinden.
 

Dag 7: een dag, vier steden

Tolosa

De zevende dag huurden we weer een wagen. Er waren nog een aantal dorpen die we wilden bezoeken en dat ging het gemakkelijkst al rijdend.

Onze eerste stop was Tolosa. Deze stad heeft een klein historisch centrum met smalle steegjes waarin we wat rond wandelden, maar na een uur hadden we het wel gezien en reden we verder naar Hondarribia.
 

Hondarribia

Gelukkig was onze volgende bestemming wel een schot in de roos. Hondarribia is zeker de moeite waard en ideaal voor een daguitstap. Omdat we op voorhand niet goed wisten waar te parkeren, gaven we gewoon het adres van het toerismebureau aldaar in onze GPS in. Toen duidelijk werd dat we het centrum naderden, begonnen we naar een parkeerplaats uit te kijken. We vonden er algauw eentje (gratis) in de Irun Kalea (‘kalea’ is Baskisch voor ‘straat’) en begonnen van daaruit aan een wandeling langs de kust tot we aan de pier, de haven en het strand kwamen. Er is een toerismebureau aan de haven (Minatera nr. 9) waar je een gratis plannetje van Hondarribia kan krijgen.

Van de haven wandelden we naar het oude deel van de stad en om daar te geraken namen we de publieke lift (ja, er is een publieke lift!) op de Sabin Arana Gioti Kalrea. In het oude deel vind je ook een toerismebureau, en wel op de Plaza de Armas. Op hetzelfde plein bevindt zich het 4-sterren hotel El Emperador, gehuisvest in wat vroeger een kasteel was.

Vanop het plein, hoog gelegen, heb je een prachtig uitzicht over de baai. We besloten daar halt te houden voor lunch en bestelden paella bij een van de kleine bars. De bar leek niet eens een naam te hebben (wij vonden hem althans niet), maar wat een paella! Het duurde een tijdje vooraleer hij klaar was (versgemaakt, dus!), maar hij was het wachten meer dan waard.
 

Zarautz

Het was al laat in de namiddag toen die op was en omdat we nog wat plekken wilden zien, besloten we verder te rijden naar Zarautz. Dit moest de surfstad van het Spaanse Baskenland zijn en dat was misschien wel zo, maar wij vonden er niet veel aan.

Zarautz deed ons denken aan de vele toeristische kuststeden aan de Middellandse Zee en dus brachten we er niet veel tijd door.
 

Zumaia

Zumaia zag er leuker uit, maar wat was het er druk! Dit kuststadje was duidelijk ook populair bij de lokale bevolking want er stonden werkelijk overal wagens. Wij waren hier echter met een doel: we wilden de flysch zien. Dat zijn een soort natuurlijke golfbrekers die uit de zee het strand op komen. Je vindt je van Zumaia tot Deba.

Ik had graag nog even in Zumaia gebleven, maar Vriend had zijn dagelijkse limiet bereikt (en we moesten de wagen op tijd inleveren), dus reden we naar onze laatste stop: het Parque del Palacio de Aiete.

We wilden dit park met de wagen bezoeken omdat het tamelijk ver van het centrum lag. Jammer genoeg was het paleis al gesloten toen we er aan kwamen, maar we konden nog wel genieten van een wandeling.
 

Dag 8: het San Sebastian Aquarium

Ik ben nogal gefascineerd door de zeewereld. Het intrigeert me zoveel meer te weten wat er in de diepten van de oceanen leeft dan lichtjaren van ons weg in de ruimte.

Het aquarium van San Sebastianin werd ingewijd in 1928 en onderging serieuze werken in 1998 om het te voorzien met de nieuwste technologie en de exhibitieruimte te verdrievoudigen.

Wat ik zo leuk vond aan dit aquarium is dat het eerder een combinatie is van een museum en een aquarium, dan louter een aquarium:

• In het eerste deel vind je een verzameling van zeer gedetailleerde modelschepen, waaronder verschillende replica’s
• In het tweede deel leer je over de geschiedenis van de roeiwedstrijden en van de walvisjacht in San Sebastian
• Daarna loop je door een verzameling schelpen en zeedierskeletten
• En pas daarna kom je in het aquarium zelf. Ik vreesde dat dit deel eerder beperkt zou zijn aangezien we al zoveel gezien hadden, maar mijn vrees bleek ongegrond. Sommige van de visbassins hadden een bolvorm, waardoor je de dieren veel duidelijk kon zien. Hoogtepunt was de tunnel die door een grote tank met witte haaien, zeeschildpadden, palingen en andere zeedieren liep.

 

Dag 9: El Peine del Viento en Monte Urgull

EL Peine del Viento

Op de negende dag van onze reis was het regenachtig en bereikte de temperatuur niet eens de 20°C, een groot contrast met de 33° die we de vorige dag kregen. Maar zouden we ons laten tegenhouden door het weer? Natuurlijk niet!

We begonnen aan een wandeling langs de dijk, helemaal van de oude stad tot aan Monte Igueldo. Toen we daar na zo’n drie kwartier later aankwamen, besloten we de berg een andere dag op te gaan.

Het was tamelijk hard aan het miezeren en zo bewolkt dat we toch niet ver zouden kunnen kijken moesten we bovenaan staan. Wel gingen we een kijkje nemen bij het kustwerk El Peine del Viento van kunstenaar Eduardo Chillida en architect Luis Peña Gantxegi.

Peine del Viento, vaak foutief “Peine de los Vientos” genoemd, bestaat uit een “terras” en drie stalen sculpturen aan de voet van Monte Igueldo. Opmerkelijk aan die sculpturen is dat ze verankerd zitten in de rotsen. Ze wegen elk tien ton en werden naar hun locatie gebracht door middel van een brug op rails die speciaal voor deze installatie gebouwd werd.

De terrassen bestaan niet puur uit stenen, maar ook deels uit roosters waardoor je het water van de zee eronder ziet stromen en je bij woelig weer wel eens natte voeten kunt krijgen.

Waar kan je Peinde del Viento vinden?

Aan de voet van Monte Igueldo, aan het einde van Ondarreta strand en de La Concha baai in San Sebastian.

 

Monte Urgull

Later die dag, nadat we een warmere outfit hadden aangetrokken, besloten we Monte Urgull te beklimmen. Nuja, “beklimmen” is een groot woord.

Je kan Monte Urgull op langs twee verschillende toegangswegen: langs een pad aan de kant van de haven (er is een ingang achter het aquarium, een beetje hoger gelegen) of aan de rechterkant van het Museo San Telmo.

Over de berg lopen verschillende paden die je langs oude kanonnen, fantastische vergezichten en een kasteel brengen. Sommige hellingen zijn wat stijl, maar de paden zijn goed onderhouden en zolang je die volgt hoef je je geen zorgen te maken. Je kan zelfs naar het grote Jezus-beeld bovenop de berg trekken.

Er is ook een gratis museum op Monte Urgull dat focust op de geschiedenis van de stad San Sebastian in het algemeen. Zeker een bezoekje waard. Het museum is tamelijk klein, maar toont interessante schaalmodellen van de stad, historische objecten en twee interessante documentaires. Een daarvan gebruikt oude beelden om het San Sebastian van enkele decennia geleden te tonen; de andere toont de stad zoals ze nu is.

 

Dag 10: Monte Igueldo

Het was onze laatste dag en dus wilden we echt naar Monte Igueldo om daar het oude pretpark te bezoeken. We namen de kabeltrein naar boven en hadden het gevoel zo terug te keren in de tijd. De attracties zijn wat oubollig maar best leuk en van boven op de berg heb je ook een geweldig uitzicht.

We wisten dat er nog erg veel was dat we niet gezien hadden van het Spaanse Baskenland, maar dat zou voor een andere keer zijn. De volgende ochtend namen we een vlucht terug naar België en startte ik aan een van de eerste posts die ik ooit schreef voor deze blog.
 

Waar we verbleven

We kozen Bilbao en San Sebastian als basis om de rest van het Spaanse Baskenland te verkennen. We gingen op zoek naar een aangename kamer in het centrum van de stad en wilden niet meer dan €100/nacht/kamer betalen.

Aangezien Vriend niet zo'n ontbijtfan is, kozen we voor een simpele kamer in plaats van kamer met ontbijt. ‘s Ochtends trokkken we dan naar een terrasje om daar te genieten van een koffie en een croissantje.

We kozen aanvankelijk voor Hotel Ripa in Bilbao en Basic Confort 2 in San Sebastian. Later kwam ik echter nogal negatieve reviews tegen voor de Ripa en dus besloten we onze reservatie daar te annuleren en een kamer te reserveren in het Ibis Bilbao Centro.

 

Het Ibis Bilbao Centro

Het Ibis Bilbao Centro ligt in het nieuwe deel van Bilbao, dichtbij de winkelbuurt en zo'n 15 minuten wandelen van Termibus, het grote busstation. Check-in en check-out verliepen vlot, het personeel was vriendelijk en de kamer was proper, maar erg klein. We hadden een dubbel bed, een televisie en een kleine kast, maar daarnaast was er niet veel beweegruimte. De kleine aparte badkamer was wel proper en modern.

Een nadeel aan deze kamer was dat er geen koelkast was en er ook geen zeepjes en dergelijke in de badkamer lagen (toch iets wat altijd fijn is).

Een voordeel was dan weer dat we er onze huurwagen konden parkeren voor €10/dag. Dat is niet duur wanneer je weet dat een openbare parking al gauw €22/dag kost en het niet gemakkelijk is parkeerplek te vinden langs de straat.

 

 

Pension Basic Confort 2

Het Basic Confort 2 ligt in het oude stadsdeel van San Sebastian, in een voetgangerszone, op de tweede verdieping van een apartementsgebouw. Er zijn slechts vier kamers en de receptie ligt in wat vroeger waarschijnlijk de hal van het apartement was.

Deze plek is een echte aanrader en we kregen er veel meer waar voor ons geld in vergelijking met de Ibis Bilbao Centro. De dame die ons verwelkomde was erg vriendelijk. Ze gaf ons meteen een plan van de stad waarop ze alle interessante plekken aanduidde en toen we weer vertrokken gaf ze ons een pak koekjes mee! Onze kamer was ruim en proper, met een klein balkon, een bureau, een grote kast, een televisie, een aparte wc en een aparte douche. De plek was duidelijk recent gerenoveerd.

Het enige nadeel aan deze plek is dat het er een beetje rumoerig kan zijn. Wij hadden het geluk een kamer te krijgen aan de achterzijde van het gebouw, maar ik denk dat de kamers aan de voorzijde wel wat af te rekenen kregen met straatlawaai. De muren zijn er tamelijk dun en dus hoor je het gemakkelijk wanneer je een luide buur hebt. Ik had er geen last van, want ik slaap steeds met oordopjes, maar Vriend hoorde al wel eens wat.

 

 

Wat meenemen naar het Spaanse Baskenland

 

Vergeet je reisverzekering niet

Verwacht het beste, maar bereid je voor op het ergste. Reisverzekering dekt je in het geval je reis (deels) geannuleerd wordt, je ziek wordt, of gewond raakt. Ik zorg ervoor dat ik altijd gedekt ben wanneer ik op reis vertrek.

Nog geen reisverzekering? Dan raad ik SafetyWing aan. Ze bieden superflexibele opties en je kan bij hen zelfs een reisverzekering nemen wanneer je al op reis bent.
 

<