Op sommige plaatsen moet je geen foto’s nemen, moet je niet filmen, moet je gewoon zijn. En misschien zelfs belangrijker: moet je anderen laten zijn.
Een bezoek aan de Tempel van de Tand in Kandy
De Tempel van de Tand: feiten
De Tempel van de Tand of Sri Dalada Maligawa is Sri Lanka‘s belangrijkste Buddhistische heiligdom. In de tempel wordt de heilige tand van Boeddha bewaard, die werd weggenomen van zijn overblijfselen na zijn crematie in India en Sri Lanka ingesmokkeld, waar hij uiteindelijk in Kandy terecht kwam. Daar werd er binnen het koninklijke paleizencomplex een tempel voor gebouwd, waarin hij veilig bewaard kon worden. Heel Kandy, en dus ook de Tempel van de Tand, zijn UNESCO Werelderfgoed-sites.
Je kan de tand niet echt zien wanneer je de tempel bezoekt, want hij wordt bewaard in de kleinste van zeven geneste gouden kisten (à la Matryoshka-poppen) in de vorm van een dagoba, die in een aparte vereringsruimte binnenin de tempel bewaard worden.
In 1998 werd de tempel ernstig beschadigd toen de Tamiltijgers een bomauto lieten ontploffen aan de ingang van het complex. De tempel werd snel gerestaureerd, maar sindsdien moet je een security checkpoint door alvorens je hem kan bezoeken.
Het tandreliek verliet vroeger eenmaal per jaar de tempel, tijdens Esala Perahera, de Tempel van de Tand ceremonie. Dan werd de tand tijdens een 10 dagen-durende parade met fakkels, dansers, drummers en olifanten rondgedragen. Hoe? Nog steeds verstopt in de zeven kistjes, op de rug van een koninklijke mannelijke olifant die geflankeerd werd door twee kleinere olifanten. Omwille van spanningen met de Tamiltijgers wordt de tand nu echter in de tempel gelaten en wordt enkel nog een kist rondgedragen die de tand symboliseert.
Een bezoek aan de Tempel van de Tand in Kandy
Ik laat mijn toegangskaartje zien en wandel door de security check. Ik sta nu op de Maha Vahalkada, een pad dat naar de tempel leidt en er een mooi zicht op biedt.
Aan de ingang van de tempel moet ik nog even naar het schoenenhokje. Je mag de tempel niet met schoenen betreden en moet daar je paar achterlaten. Later kan je ze – uiteraard voor een fooi – terug ophalen.
Daarna krijg je nog de kans om bloemen te kopen die ja dan even later aan de Buddha kan offeren. Ik zie een aantal westerse bezoekers met bloemen, maar ik besluit er geen te offeren. De anderen willen zo waarschijnlijk hun respect betuigen, maar voor mij voelt het net onrespectvol deel te nemen aan iets waar ik niet genoeg van afweet, noch volledig begrijp.
Ik wandel door de Ambarawa, een tunnel met beschilderde muren, en kom in de tempel terecht. Het is hier niet zo druk. Iedereen lijkt meteen de trap op de gaan en ik volg dan maar.
Aangekomen op de hogere verdieping stokt mijn adem. Ik sta in een lange ruimte waarvan de vloer bedekt is met biddende, zingende en misschien ook mediterende mensen. Voor me staat een lange rij mensen aan te schuiven om hun bloemen op het altaar voor het heiligdom met de tand te leggen. Sommige van hen kijken me aan en ik voel me een indringer.
Wat doe ik hier?
Ik ben nog niet vaak ware devotie of diep geloof tegengekomen tijdens mijn reizen. In veel West-Europese landen heeft het “actieve” geloof een stapje teruggezet ten voordele van meer culturele, historische en misschien zelfs toeristische interesse in religie.
Niet zo in Sri Lanka. Niet zo in Kandy.
Ik begrijp dat de Tempel van de Tand een plek is die buitenlanders willen zien en bezoeken. Dat ze dat ook kunnen, kan volgens mij ook van belang zijn om de cultuur en tradities van de Sri Lankezen beter te begrijpen. Maar nu ik er ben, voelt het gewoon fout aan. Ik heb het gevoel dat ik de mensen hier stoor. Ik voel me een indringer.
Dus stop ik met filmen en foto’s nemen en schuifel ik stilletjes verder richting de andere kant van de kamer, waar de uitgang zich bevindt.
Opgelucht bereik ik de lagere verdieping weer. Daar kijk ik nog even rond terwijl ik de ervaring van zonet tot me laat doordringen.
Wanneer het tijd is om te vertrekken en ik weer langs de Maha Vahalkada loop, zie ik de gezichten van de biddende mensen weer voor me. Zoveel devotie, zo’n groot geloof. Het is iets waarvan ik denk dat ik het nooit zal hebben.
(Je kan deze video ook bekijken op YouTube)
Praktische informatie
Tempel van de Gouden Tand, Sri Dalada Veediya, Kandy
je kan Kandy en de tempel bezoeken met een daguitstap vanuit Colombo.
Dress code in de Tempel van de Tand:
- Doe je schoenen uit en laat ze achter in het schoenenkraampje alvorens de tempel te betreden.
- Draag een lange broek of rok zodat je benen bedekt zijn.
- Draag een t-shirt of hemd dat je schouders en décolleté (voor de vrouwen) bedekt.
- Het is best geen zwart te dragen. Lichtere kleuren worden geappreciëerd.
Drie maal per dag, bij zonsopgang, ‘s middags en ‘s avonds, voeren monniken rituelen uit in het heiligdom binnenin de tempel. Op woensdagen krijgt de kist waarin de tand bewaard wordt een symbolisch bad met helend water.
OOK LEUK:
Wanneer je geen foto’s wilt nemen. Een bezoek aan de Tempel van de Tand in Kandy
Olifanten spotten op jeepsafari in Kaudulla National Park
Leeuwenrots Sigiriya beklimmen
Ik bezocht De Tempel van de Tand als deel van een persreis met Cinnamon Hotels & Resorts, SriLankan Airlines en Mobitel. Zoals altijd is mijn mening hier uitgedrukt echt volledig mijn mening.