Wat te doen in Dresden, Duitsland in 1, 2 of 3 dagen

Heb je al gehoord van Dresden in Duitsland? De stad leent zich perfect voor een weekendje weg. Met een heropgebouwd historisch centrum (daarover later meer), een “Nieuwe Stad” en tal van bezienswaardigheden, is er best wat te doen in Dresden!

Op basis van wat ik er deed, stelde ik deze Dresden stadswandeling samen. Het is exact wat ik gedaan heb en meer dan genoeg om een selectie te maken als je slechts een dag in Dresden hebt, of om alles wat kalmer aan te doen voor wanneer je drie dagen in Dresden blijft.

 

Wat te doen in Dresden, Duitsland: dag 1

Een ochtend in de nieuwe oude stad

Tijdens mijn eerste volledige dag in Dresden, besloot ik Altstadt, de oude stad te bezoeken. Gek genoeg is Altstadt eigenlijk jonger dan Neustadt, het zogezegd nieuwe deel van de stad en tevens het deel waar ik verbleef.

In februari 1945 bombardeerden de Britse en Amerikaanse troepen Dresden met de grond gelijk. De aanval is nog steeds controversieel. De Geallieerden beweerden dat Dresden een militair belangrijk punt was voor de Duitsers, terwijl anderen de aanval zien als een vergeldingsactie en zeggen dat de bommen over de hele stad vielen, niet enkel op militaire doelwitten.

Feit is dat er na die aanval niet veel van Dresden over bleef, maar de Dresdenaars waren vastberaden de oude glorie te herstellen en restaureerden heel Altstadt. Wat je vandaag kan bezoeken is dus een replica van de Altstadt die in Wereldoorlog II vernietigd werd.

Ik begin mijn wandeling aan Brühl's Terras, een 500 meter-lang wandelpad hoog gelegen langs de Elbe. Wat later door Goethe “Het Balkon van Europa” werd genoemd en door de notabelen van Dresden werd gebruikt als paradegrond, was voordien een stadswal. Nog steeds heb je hier een mooi zicht over de Elbe.

Aan het Brühl's Terras vind je ook het Albertinum. Het Albertinum werd niet zo zwaar beschadigd tijdens de aanval als andere gebouwen in Altstadt en behield haar vooroorlogse functie als kunstmuseum.

Ik daal de brede trap af die naar Schlossplatz leidt en sta nu tegenover de Katholische Hofkirche met twee opties: ik kan links, naar het grootste tegelschilderij in de wereld, of rechts, naar de Theaterplatz, de Semperoper en het Zwinger. Ik kies voor het laatste.
 

Semperoper

De Semperoper is de thuis van het Saksische Staatsorkest en de Staatskapelle van Dresden, een orkest dat een ononderbroken geschiedenis van 460 jaar kent. Hier vonden belangrijke premières plaats, zoals die van Richard Wagner's “Rienzi”.

De Semperoper huisvest ook het Semperoper Ballet en verwelkomde sterren als Vaslav Nijinsky op haar podium. Daarnaast kan je het gebouw bezoeken met een exclusieve tour.

Ik had hier graag een voorstelling gezien, maar het is nog ochtend en dus steek ik de Theaterplatz over naar het Zwinger.
 

Zwinger

Jammer genoeg staat een deel van het Zwinger in de stellingen, maar de binnenhof blijkt wel erg fotogeniek.

Deze vierkante structuur bestaat eigenlijk uit het Zwinger en het Sempergebouw (niet te verwarren met de Semperoper). Oorspronkelijk had het Zwinger een U-vorm met een opening naar de Elbe. In de 19e eeuw werd er het Sempergebouw aan toegevoegd, waardoor het geheel een vierkant werd met binnenhof.

Beide gebouwen zijn nu musea. In het Zwinger vind je het Mathematisch-Physikalischer Salon en de Porseleincollectie; in het Sempergebouw bevindt zich de Oude Meesters Gallerij.

Er vinden ook regelmatig klassieke concerten plaats in het Zwinger. Klik hier voor ticketprijzen.

Ik zou best nog eens terug willen komen om deze musea te bezoeken, maar ik weet dat mijn tijd nu beperkt is en aangezien ze voor deze namiddag regen voorspellen, wandel ik verder.
 

Processie van de Prinsen

Ik trek naar de Fürstenzug, de grote muurmozaïek die ik eerder voorbij liep. De Fürstenzug of Processie van de Prinsen is een grote muurschildering bestaande uit 23.000 Meissen porseleinen tegels. Daarop zie je de Saksische koningen, heren en electors tussen 1127 en 1904.

Dit kunstwerk overleefde de aanval van 1945. Kan je je inbeelden wat een werk het anders geweest zou zijn, een stuk van 23.000 tegeltjes te reconstrueren?
 

Frauenkirche

Ik wandel verder naar de Frauenkirche. Deze kerk is niet zo groot, maar je moet er zeker wel eens binnen gaan. De toegang is gratis en wat je er vindt zou je wel eens kunnen verrassen. Het verrast mij in ieder geval.

Ik dacht dat dit weer een zoveelste kerk zou zijn met zware, houten ornamenten en veel bombast, maar dat is ze niet. De binnenkant van de Frauenkirche is eigenlijk best girly, met veel pasteltinten en vooral veel roze.

Je mag hier geen foto's nemen en dat doe ik dan ook niet, maar alle andere aanwezigen lijken het grote bord aan de ingang niet gezien te hebben. Ik snap het niet: er is een hele stad om te fotograferen, moet de binnenkant van die ene kerk er dan ook echt op?

Toegang tot de kerk is gratis, maar als je naar de top van de dom wilt klimmen, moet je een ticketje kopen. Dat kan online of ter plekke.

Wanneer ik de Frauenkirche verlaat, heb ik honger. Gelukkig heeft Dresden Marketing me de kans gegeven te gaan lunchen in een typisch Saksisch restaurant net achter de kerk: het Pulverturm.
 

Een Saksische lunch in Altstadt Dresden

Het Pulverturm is niet zo gemakkelijk te vinden aangezien het zich in de kelder van het Coselpaleis bevindt, maar voor wie ernaar zoekt: het is de trapjes af aan dat grote gele gebouw.

De dienster geeft me een menu gevuld met onmiskenbaar Duitse gerechten, maar ook een paar vegetarische opties. Ik kies voor tomatensoep als voorgerecht nadat ik vriendelijk bedankt heb voor de soep van de dag – leversoep. Als hoofdgerecht kies ik de gegrilde forel met aardappelen. Neen, geen dessert deze keer!

De tomatensoep is tamelijk klein, maar erg dik en vullend met brokken kaas erin. Ik krijg er ook een bord met drie grote stukken brood bij. In stuk zit een ander ingrediënt verwerkt: een keer kaas, een keer uien en een keer ham.

De forel is lekker en vergezeld van veel te veel aardappelen. Die krijg ik niet allemaal op, maar het geheel is wel een hartige maaltijd die me genoeg energie geeft om Dresden verder te verkennen.
 

Naar de Grosser Garten

Nadat de lunch, trek ik naar de Altmarkt en de Kreuzkirche. Aan de Kreuzkirche kan je het fairtraide café Aha vinden. Ik hoorde dat het hier ook best goed is, maar aangezien ik net gegeten heb, wandel ik er voorbij.

Ik trek naar de Grossert Garten of Grote Tuin. De wandeling leidt me uit Altstadt en langs een niet zo interessant deel van Dresden.

Voor het park vind je het Duitse Hygiënemuseum. Dat gaat echter niet alleen over hygiëne, maar over allerhande lichaams- en gezondheidsonderwerpen. Ik loop er voorbij, want vandaag is het maandag en op maandag is het museum gesloten.

Verder naar Grosser Garten dus. Je vindt hier de zoo van Dresden, alsook de botanische tuin en een klein kasteel. Toen ik deze reis plandde, vond ik online foto's van het park in de lente/zomer en dat zag er mooi uit. In de winter is het fijn om hier een wandeling te maken, maar bloemen en bomen vol bladeren zal je nu niet zien.

 

Toen kwam de regen

Wanneer ik terug stap richting Altstadt, begint het te lekken op men hoofd. De voorspelde regen. Wat nu? De Gläserne Manufaktur (een transparante Volkswagenfabriek) ligt vlak aan het park en dus besluit ik daar naartoe te wandelen.

Ik heb niets opgezocht over deze plek omdat auto's me niet zo interesseren, maar later ontdekt ik dat ik hier gewoon had kunnen binnenwandelen. De fabriek heeft een bezoekersdeel waar je elke dag van de week gratis een kijkje kan nemen. Enkel een rondleiding dien je op voorhand te reserveren.
 

Residenzschloss

Maar ik hou het dus op een enkele foto bij de Glässerne Manufaktur en besluit – in de regen – terug te wandelen naar Altstadt en daar het Residenzschloss te bezoeken. Residenzschloss is Dresden's voormalige koninklijke paleis. Je vindt er verschillende tentoonstellingen, maar mag er geen foto's nemen.

Ik bezoek de Turkse Kamer en de Wapenkamer. Allebei de moeite waard. Ik zag al tal van wapenuitrustingen in verschillende musea in Europa, maar de wapenkamer in Residenzschloss is toch wat anders.

De collectie is uitgebreid en bevat veel speciale stukken. Ik zie verschillende rijkelijk versierde wapenuitrustingen volledig op een namaakpaard zitten, dat zelf ook originele stukken draagt. Het is alsof er werkelijk een man in het pak zit die elk moment het museum uit kan galopperen.

Rond 17u. heb ik het echter gehad. Mijn hersenen nemen de informatie niet meer op en omdat het nog steeds regent, besluit ik naar de winkel te gaan voor het avondeten en terug te keren naar mijn appartement om daar mijn volgende dag in Dresden te plannen.

 

Stadswandeling Dresden: dag 2

Dat klopt. Tijdens mijn tweede volledige dag in Dresden loop ik 11 uur rond en ik vind het geweldig.
 

Meissen porselein

Ik neem rond 8u.30 de S-Bahn in Neustadt station naar Meissen-Triebischtal. Wanneer je met de S-Bahn naar Meissen gaat, rijd je eerst voorbij station Meissen en station Meissen-Altstadt. Stap niet te vroeg af. Meissen-Triebischtal is de eindhalte en het station het dichtst bij het porseleinmuseum.

Iemand van Dresden Marketing raadde me aan naar Meissen te komen en ik moet zeggen dat ik hier nu enkel sta omdat ik nieuwsgierig ben naar het productieproces van porselein. Ik vind porselein echter niet meteen mooi. Altijd zo kitsch, toch?

Het zal gauw blijken dat ik me daarin vergis.

Meissen is de grootste en oudste porseleinproducent in Europa en het museum bezoeken is een van de leukste dingen die ik doe tijdens mijn reis naar Dresden. Het is echt de moeite waard.

Wat ik fijn vind aan het museum is dat er zoveel licht is dankzij de grote ramen. Eindelijk een museum waar je de collectie kan zien zonder vervelende lichtplekken van spots (en goede foto's kan nemen!).

De collectie zelf is indrukwekkend. Ik zie zoveel stukken die ik nooit aan porselein gelinkt zou hebben. Porselein doet me denken aan servies en beelden, maar hier zie ik ook erg modern ogende stukken. Ik had niet verwacht hier dingen mooi te vinden, maar er zijn best wat stukken tentoon gesteld die ik thuis op de kast zou zetten. Jammer genoeg is Meissen porselein niet bepaald goedkoop, zo zou ik later in de winkel zien.

Echt geweldig zijn de porseleinen schilderijen. Doeken van porselein waarop geverfd, maar ook van gekrast is. Moderne kunst gecombineerd met traditie.

Als museumbezoeker kan je ook deelnemen aan een workshop. Nu ja, ze noemen het een workshop maar eigenlijk is het meer een soort van rondleiding. Eerst krijg je in een kamer een korte documentaire te zien over de geschiedenis en het productieproces van porselein. Daarna wordt je door verschillende kamers geleid, waar telkens een medewerker van Meissen een etappe in het productieproces demonstreert.

Leuk om weten: zo'n 75% van alle medewerkers van Meissen zijn ambachtslui en alle producten van het bedrijf worden nog steeds met de hand gemaakt.

Tijdens de rondleiding wordt er een bandje met uitleg in het Duits gedraaid, maar geen zorgen: wanneer je in het museum aankomt, vragen ze meteen welke taal je wilt en als je dan aan de rondleiding begint, krijg je een hoofdtelefoon met de uitleg in de taal van je keuze.

Het Meissenmuseum is echt een aanrader en met de trein ben je er vanuit het centrum van Dresden op een half uurtje.
 

Meissen Altstadt en Albrechtsburg

Er is ook nog meer te zien in Meissen dan enkel het porseleinmuseum. Als je zo'n 10 minuten wandelt langs de hoofdweg, kom je in Meissen Altstadt. Niet zo indrukwekkend als Dresden Altstadt, maar je vind er wel wat leuke steegjes en kan er naar Kasteel Albrechtsburg.

Albrechtsburg ligt hoog boven de stad en vanop sommige plekken heb je een leuk uitzicht. Het kasteel zelf is vandaag een museum met tentoonstellingen rond haar geschiedenis en de geschiedenis van Meissen. Ik denk dat het interessant zou zijn om Albrechtsburg te bezoeken, maar ik begin enorme honger te krijgen en beslis terug te wandelen richting het station van Meissen Altstadt en onderweg een snack te kopen.

Ja, er zijn wel wat tavernes aan het kasteel, maar die lijken nog maar net te openen en ik heb niet zo'n zin in een tweede Saksische lunch.

Tip: Ik nam de trein naar Meissen maar ontdekte later dat je ook een boottocht heen en terug kunt maken. Misschien wel wanneer het mooi weer is!
 

Kasteel Albrechtsberg

Ik eet mijn snack op onderweg naar Neustadt station, waar ik tram 11 neem richting Kasteel Albrechtsberg (niet te verwarren met Albrechtsburg). Dit kasteel kan enkel bezocht worden in groep en op reservatie, maar iedereen kan een wandeling maken in het park en dat is dan ook mijn plan.

Het park is niet zo speciaal, maar wel leuk is dat het voor een deel langs de Elbe loopt en wat hoger gelegen is zodat je een goed uitzicht hebt over de rivier. Ik zie ook dat er beneden een pad loopt langs het water en dat je perfect vanuit Dresden centrum naar hier kan fietsen of wandelen. Dat moet leuk zijn in de zomer.

Nu deel ik even wat persoonlijks: wanneer ik aan Albrechtsberg aankom, moet ik ZO hard plassen! Aan de ingang zitten mannen in een huisje en dus vraag ik henb of ik ergens naar de wc kan. “Neen”, zeggen ze. Ik geloof ze niet en dus wordt mijn wandeling in het park een zoektocht naar een plekje waar ik eventjes kan neerhurken. Dat vind ik echter niet en met de legging die ik draag zou het toch maar rommelig worden. Ik hou me dan maar in tot ik even later eindelijk naar de wc zou kan gaan.
 

Café Neustadt

Dat kan in Café Neustadt. Ik heb tram 11 terug genomen tot aan halte Diakonissenweg omdat vlak daarbij Pfund's Molkerei ligt, de mooiste zuivelwinkel volgens het Guinness Book of World Records. Jammer genoeg mar je er geen foto's nemen en dus beslis ik al gauw verder te wandelen naar mijn volgende bestemming. Nu moet ik niet alleen nog steeds plassen, maar heb ik ook weer honger gekregen.

Op het moment dat ik me die bedenking maak, loop ik voorbij Café Neustadt. Er zit een jongeman buiten en die eet iets wat er wel lekker uit ziet. Ik zoek de plek snel even op op TripAdvisor, zie veel gele sterretjes en besluit naar binnen te gaan. Snel plaats ik men bestelling om dan – eindelijk! – de wc op te zoeken.

Ik dacht eerst een soepje te nemen, maar aangezien ik dat de vorige dag al at en toch best honger heb, koos ik voor de quiche. Slechte keuze. De quiche is lekker, maar erg klein en wanneer hij op is heb ik nog steeds honger. Ondertussen zitten er twee tafeltjes verder mensen van een gigantische kom soep te slurpen. Verdorie.

Ik trek het me niet aan en laat Café Neustadt (waar ze trouwens gratis en goed werkende wi-fi hebben) achter me op weg naar mijn volgende bestemming: het Militair Museum Dresden.

 

Een wandeling door Neustadt

Dat ligt op zo'n half uurtje wandelen van waar ik nu sta en ik hoop dat die wandeling me wat plekjes in Neustadt zal tonen waar ik anders niet zou komen. Amper een minuut later loop ik langs de Martin Luther Platz.

Niet lang daarna kom ik aan de Alaunplatz, een open park in het midden van Neustadt. Nu is het er kalm, maar volgens mij zit het hier in de zomer vol met mensen die picknicken of met de frisbee komen spelen.

Daarna volgt een niet zo boeiend deel met erg nieuw uitziende appartementsblokken. Het is een kleine wijk waarbij de tuintjes zelfs afgezet zijn met metalen hekken. Lage hekken, maar toch.

Net wanneer ik me afvraag of ik nog wat leuks zou tegen komen, zie ik dit aan het einde van de woonwijk:

De Garnison Kirche Saint Martin. Indrukwekkend, toch? Ik heb echt een “wauw”-reactie, vooral omdat het contrast met de moderne wijk achter me zo groot is. De kerk ligt er wel wat verdrongen bij, tussen koude gebouwen, een parkeerterrein en de drukke Stauffenbergallee.

Ik ben er nu bijna. Nog enkel die drukke baan oversteken en daar ligt het Militair Museum dan.
 

Militärhistorisches Museum der Bundeswehr

Ik moet het je meteen vertellen: dit museum is gigantisch. Ik kom aan rond 16u., denkende dat ik hier op twee uur wel rond geraak. Niet dus. Er zijn vijf verdiepingen (al is de vijfde enkel een uitkijkplatform) en op die twee uur tijd zie ik slechts een verdieping en half. Dat is niet eens de helft van wat er tentoon gesteld staat!

Aan de buitenkant ziet het gebouw er groots uit; binnenin is het erg modern, met scheve muren en intrigerende muziek die zacht speelt, maar toch erg aanwezig is. Op de een of andere manier doet het Militärhistorisches Museum me denken aan het Jodenmuseum in Berlijn. Deels omwille van de structuur, maar ook omdat het zo'n impact op me heeft. Ik denk dat het niet uitmaakt hoeveel musea over de oorlog je bezoekt, het blijft iets afschuwelijks.

Het museum maakt me stil en eigenlijk best wel triest en kwaad om de gruweldaden die mensen kunnen plegen, maar dan kom ik weer buiten en zie ik dit. Een roze lucht boven de stad die me weer laat lachen.

 

Neustadter Markthalle

Het wordt snel donker en ik wil nog een plek zien: de Neustadter Markthalle. Dat is een overdekt marktgebouw waar ze eten en drinken verkopen, maar ook kledie en andere zaken. De markthal is open van maandag tot en met zaterdag van 8u. tot 20u., maar wanneer ik er om iets na 18u. aankom, zijn de kledingwinkels op de tweede verdieping al gesloten.

Ik kan niet zeggen dat deze plek een must-see is, maar als je in de buurt bent, kan je even goed een kijkje gaan nemen.

Bijna 19u. nu en ik heb alweer honger. Tijd om de dag af te sluiten. De volgende middag keer ik alweer huiswaarts, maar voor het zover is, staat me nog een ding te doen.
 

Extra: street art in Neustadt

Ik verblijf namelijk in Neustadt, dé street art-buurt van Dresden. Ik zag de voorbije dagen al verschillende straffe werken, maar legde er nog niet zoveel vast op camera. Dat hield ik voor vandaag. Om 11u. moet ik de trein nemen naar de luchthaven, dus sta ik vroeg op zodat ik nog een tweetal uurtjes op zoek kan naar graffiti en stencils.

Mijn eerste stop: Kunsthofpassage.

Kunsthofpassage is, zoals de naam doet vermoeden, een doorgang tussen Alaunstrasse en Görlitzer Strasse in Dresden Neustadt. Het is echter geen simpel steegje, maar een echte binnenplaats met een aantal winkeltjes en zelfs een koffiebar en een restaurantje. Daarvoor kom ik echter niet. Waar Kunsthofpassage namelijk vooral bekend om staat, zijn de vrolijk versierde huizen.

Op dit uur is alles nog gesloten, en misschien maar goed ook, anders had ik waarschijnlijk te lang in de boetiekjes lopen snuisteren. Nu trek ik verder door Neustadt, camera in de aanslag. Wanneer ik terug aan het appartement kom om mijn spullen op halen, heb ik best wat foto's getrokken. Hieronder vind je een kleine selectie.

Je vindt zonder moeite een heleboel street art wanneer je door Neustadt loopt. Wil je graag wat achtergrondinformatie over de werken en hun kunstenaars, dan kan je deelnemen aan een street art tour. Deze krijgt goede commentaren.

 

Hoe naar Dresden reizen

Dresden heeft een eigen luchthaven verbonden met het Verenigd Koninkrijk, Rusland en verschillende grotere Duitse luchthavens. Van daar kan je S-Bahn lijn 2 nemen naar Dresden-Neustadt station of naar Dresden-Centraal. Van aan deze stations kan je je naar je verblijf begeven met de tram, de bus of te voet. Als je met de trein naar Dresden komt – zoals ik deed – zijn dat ook de twee stations die het centraalst liggen.

Kijk hier voor treintijden en -prijzen.

Vanuit verschillende Duitse steden kan je ook de bus nemen naar Dresden, of je kan er zelf naartoe rijden, maar dan moet je er wel rekening mee houden dat je wat zal moeten betalen voor parking
 

Hoe je in Dresden verplaatsen

Dresden is erg wandelbaar, vooral als je een dag doorbrengt in Altstadt en de andere in Neustadt. Je vindt ook overal wel een tram- en/of bushalte en het openbaar vervoer is hier echt handig. De bussen nam ik zelf niet, maar de tram kwam steeds op tijd, zat nooit te vol en bracht me overal vlotjes naartoe.

Je kan trouwens Dresden City Card kopen waarmee je gratis gebruik kan maken van alle openbaar vervoer in de stad, alsook korting hebt op tal van musea en andere activiteitein.

Als je de regio rond Dresden wil bezoeken, kan je weer de S-Bahn nemen, zoals ik deed om het Meissen porseleinmuseum te bezoeken.

Om de Elbe over te steken kan je ook steeds ferry nemen, al is dat waarschijnlijk wat leuker in de zomer dan in de winter.

Ten slotte, zijn er ook een aantal hotels en hostels die fietsen verhuren of gratis in leen geven.
 

Hotels in Dresden

Ik bracht drie nachten door bij Hostel Lollis Homestay in Dresden Neustadt. Ik verbleef niet in het hostel zelf, maar in hun appartement een aantal huizen verder. Ik had er een gezellige woonkamer, een grote en volledig ingerichte keuken, een grote badkamer met wc en een slaapkamer met drie stapelbedden. Er is gratis goed werkende wi-fi en een computer voor in het geval je zelf je laptop niet wilt meenemen.

Wanneer je in het appartement verblijft, ben je ook altijd welkom in het hostel. Goed om weten: op zondag is er een gratis avondmaal.

Als je liever niet in een hostel verblijft, of een plek wilt in de Altstadt, kijk dan hier voor een grote keuze aan hotels voor alle budgetten en smaken.
 

Eten, bars en uitgaan in Dresden

Aangezien ik een grote keuken had, heb ik steeds zelf eten klaargemaakt en ging ik slechts twee keer uit lunchen. Mijn algemene indruk was echter dat je naar Altstadt gaat voor de meer traditionele keuken, terwijl Neustadt een bredere keuze aan restaurants biedt.

Neustadt is ook waar je heen moet om iets te gaan drinken en te feesten. In de buurt rond Görlitzer Strasse, waar ik verbleef, zie je de ene bar na de andere – sommige met live muziek, maar ook kleine restaurantjes en clubs. De website van Hostel Lollis Homestay waarschuwt dat het hier wel eens luid kan worden, maar ik verbleef er van zondag tot woensdag en had nooit last van lawaai.
 

En dat was het! Ik hoop dat deze gids je help te kiezen wat te doen in Dresden. Als je hem nuttig vond, deel hem dan alsjeblieft even met andere mensen via Facebook, Twitter of een ander kanaal (geen rookpluimen, dat is passé) zodat ook zij er gebruik van kunnen maken.
 

Pin voor later

 

Ik bezocht Dresden op uitnodiging van Dresden Marketing en Tourisme Duitsland, maar besloot helemaal zelf de stad geweldig te vinden.