Update: ik bezocht Lissabon opnieuw in january 2019 en zag de stad vanuit een heel ander licht – en met veel meer reiservaring in men rugzakje. Ik zal deze post tezijnertijd updaten of een nieuwe schrijven om die nieuwe blik op de stad te delen.
Ik had hoge verwachtingen voor Lissabon in Portugal. Een vriend van ons is er gek van en het is Portugal's meest bezochte stad. Lissabon moest wel geweldig zijn, toch?
Nu, niet zo.
Toen ik onze reis naar Portugal aan het plannen was, twijfelde ik lang over het aantal nachten dat we in Lissabon zouden verblijven. Ik dacht er zelfs over helemaal niet in Sintra te verblijven en vijf nachten in Lissabon door te brengen.
Blij dat ik dat niet gedaan heb.
Wat was er mis met Lissabon? Wel, ik ben zeker dat de stad een heleboel leuke kanten en interessante plekken heeft die ik niet ontdekte, maar dat terzijde gelaten: soms is een plek gewoon je ding niet.
Lissabon was mijn ding niet.
Het was er ZO toeristisch. Ik hoorde er evenveel, misschien wel meer andere talen dan dat ik Portugees hoorde. Nu, dat is op zich geen probleem, maar het wordt er wel een wanneer de lokale handelaars je gaan behandelen als een toerist die gewoon wat geld moet afgetroggelt worden. Bij sommige restaurants werden we haast letterlijk naar binnen getrokken.
Iets anders wat we echt stoorde was dat in de meest toeristische buurt van Lissabon, rond de Praça do Comercio, de politie drugsdealers tolereert. Ja, inderdaad. We wandelden langs een man die ons marihuana aanbood terwijl er slechts twee meter verderop een agent stond. Die deed niets. Er werd ons tijdens onze drie dagen in Lissabon (waarvan we er een in Belém en een in Cascais doorbrachten), zeker vijf maal drugs aangeboden.
Nu weet ik dat we slechts heel kort in Lissabon waren en zeker niet alles zagen, maar die eerste indruk zal me wel bijblijven. Er zijn tal van andere plekken in de wereld waar ik slechts kort was en die me wel meteen aanspraken.
Toch hebben we ons ook best geamusseerd in Lissabon en dat wil ik je graag even tonen.
Wandel je mee?
Lissabon verkennen
Ons hostel lag vlak aan het water en dus liepen we zo naar de Praça do Comercio. Omdat het al na lunchtijd was, aten we een broodje op het plein bij een plek genaamd Nosolo Italia (ze hebben ook een afdeling in Belém).
Ik hoor je al denken: “Je gaat toch niets eten op een groot plein in het midden van de stad?”, maar de broodjes waren best lekker en niet echt superduur, gezien de locatie. De drank daarentegen… We betaalden zo'n €2,5 voor een kleine Cola. Dit was echter onze eerste lunch in Lissabon en we wilden gewoon even rustig eten.
Van de Praça do Comercio liepen we naar het Castelo de São Jorge. Eens daar gekomen besloten we het kasteel niet te bezoeken. Het leek er erg druk en na de prachtige paleizen die we in Sintra gezien hadden, dachten we niet dat het Castelo de São Jorge daaraan zou kunnen tippen.
Voor de geïnteresseerden: een toegangskaartje voor het kasteel kostte toen wij daar waren €7,5 voor een volwassene, maar er waren verschillende kortingsformules beschikbaar.
Van het kasteel liepen we de Alfama wijk in. Dit was mijn lievelingsbuurt in Lissabon. Kleine straatjes om in te verdwalen, cafeetjes met slechts twee plastieken tafeltjes op het “terras”… en veel minder mensen. We liepen op het gevoel de straatjes door tot we weer het water en de Praça do Comercio bereikten.
Van daar liepen we de autovrije winkelstraat Rua Augusta in. Die straat volgden we noordelijk tot aan de Praça Dom Pedro IV en verder tot aan de Praça Restauradores.
We trainden onze kuiten verder door de Avenida da Liberdade omhoog te lopen tot aan de Praça do Marquês de Pombal en ons eigenlijke doel: het Parque Eduardo VII.
Vanaf de top van het park heb je een geweldig zicht op Lissabon.
Toen we aan twee mannen en een vrouw vroegen of ze een foto van ons wilden nemen, zei de eerste man: “Dat moet hij doen, hij is de beste fotograaf van Lissabon”, terwijl hij de andere man aanwees. We dachten dat hij een grapje maakte, maar achteraf bekeken is de foto toch zeer geslaagd.
Vlak boven het Parque Eduardo VII ligt nog een parkje, de Jardim Amália Rodrigues.
Wanneer je dat parkje aan de noordelijke zijde verlaat en naar rechts wandelt, kom je een grote Corte Inglès tegen. Nu is Siemen normaal niet zo'n winkelfan, maar Corté Inglès verkocht verschillende surf- en snowboardmerken die hij graag draagt en dus keken we even rond.
De buit? Een shortje en topje voor mij en een short voor hem.
Na ons klein winkelintermezzo zetten we de afdaling in, terug richting stadscentrum.
Eten en drinken in Lissabon
Voor ik het volgende vertel: ik weet heus wel dat je in de meeste steden best weg blijft van de toeristische plekken als je lekker en niet te duur wilt eten. Ik weet ook dat je in Lissabon op heel wat plekken lekker Portugees kan eten zonder een arm en een been te betalen.
Maar om een mij nog steeds duistere reden hadden we tijdens de laatste stop van onze Portugalreis de energie niet meer om naar die authentieke plekken op zoek te gaan en toen we aan het eindelijk van onze wandeling een aantal restaurants spotten aan de Rua Jardim do Regedor, besloten we daar een kijkje te gaan nemen.
De meeste restaurants zagen er echter erg onaantrekkelijk uit. Je kent het wel: menus met prentjes en obers die je trachten binnen te lokken. Er was echter ook een Italiaan en omdat we geen zin hadden om verder te zoeken, namen we daar plaats.
Goede beslissing.
We voelden ons eerst wat stom omdat we in Portugal bij een Italiaans restaurant waren binnengestapt, maar waren uiteindelijk blij met onze keuze. Het personeel was vriendelijk en het eten was erg lekker. Ik nam ravioli met ricotta en spinazie en Siemen koos voor een pizza. Ik nam een hap en besloot meteen dat ik hier ook wel eens pizza wilde komen eten.
De korst was net zo dik als ze moest zijn en niet te bloemerig. Ook de smaken van de verschillende ingrediënten (tomaat, kaas, salami en champignonnen) kwamen goed naar voren.
Siemen besloot de avond af te sluiten met een gigantische ijscoupe met vers fruit. Ik bestelde gewoon een theetje, maar toen de ober Siemen's coupe bracht, zag ik dat hij er twee lepeltjes bij had gelegd, “just in case”.
Heerlijk, toch?
En de prijs? We betaalden €40,65 voor twee hoofdschotels, een dessert, twee of drie cola's (men geheugen laat me in de steek) en thee. Het ijsje was tamelijk duur (€7 of €8), maar zeker genoeg voor ons twee, met drie gigantische bollen ijs onder een berg vers fruit. Daar wil ik wel wat voor betalen.
De volgende avond wilden we wat anders proberen, maar niet goed wetende waar naartoe trokken we weer naar dezelfde buurt. Geen slimme zet, maar het was nu zo. Nadat we wat waren lastig gevallen door obers van andere zaken, besloten we terug naar Valentino, het Italiaanse restaurant te trekken. Deze keer namen we geen dessert en betaalden we €26,10 voor twee hoofdgerechten en drank.
Tijdens onze derde en laatste avond in Lissabon gingen we dan toch ergens anders heen. Een restaurant genaamd Andorra. Na 20 minuten waren we er weer weg.
Het was vreselijk.
Overgefrituurde calamari met een slaatje dat recht uit een plastieken zakje kwam. Dat kreeg ik. Siemen bestelde een garnalencocktail die uiteindelijk bestond uit een glas met wat sla en zes kleine scampi. Wat een geldverspilling (€8 voor elke gerecht, €21 in totaal met drank erbij), maar het was onze eigen fout. Hadden we maar wat beter moeten zoeken.
We erkenden onze fout, maar wilden onze avond niet laten vergallen door een slechte maaltijd. Ik vind het immers vreselijk wanneer ik ergens slecht eet, en zeker wanneer ik er teveel voor betaal. Dus deden we het enige wat we konden doen: we trokken terug naar Valentino voor een ijsje en man, dat smaakte goed.
Nogmaals, ik ben er zeker van dat je in Lissabon heerlijk kunt eten als je maar weet naar waar je moet trekken. Normaal zoeken wij ook steeds naar de kleinere, gezelligere plekjes, maar om de een of andere reden hadden we daar in Lissabon de energie niet voor. We hebben ons lesje nu wel geleerd.
Conclusie?
Misschien is Lissabon gewoon onze stad niet, wie zal het zeggen. Wel weet ik dat ik nog terug wil naar Portugal, dus misschien moet ik ze dan gewoon een tweede kans geven? En een local inschakelen om me de fijnere restaurantjes te tonen.
Pin voor later
Ben jij al in Lissabon geweest? Wat vond je ervan?
benjamin says
Ik ben Lissabon kenner op en top zeker een tweede kans geven ! wanneer was u hier?
Sofie says
Ik weet het, dat zegt iedereen me:) Ik wil zeker ook nog eens het zuiden en oosten van Portugal doen, dus dan pak ik waarschijnlijk Lissabon nog wel eens mee.
Was daar in juli 2013.
benjamin says
Mijn mening is als volgt je kunt bv dit zien een smerige,(vuil langs de straat) beetje chaotische stad, vol met drugsdealers en criminelen, en zelfs dat heeft zijn charmes, het geeft eigenlijk een beetje weer wat de industriele ontwikkelingen gecombineerd met urbanisatie teweeg heeft gebracht. De politie is er niet zo agressief en racistisch zoals in Spanje, ook de mensen niet je zult vaak getinde mensen zien werken ipv nep horloges en zonnebrillen verkopen. Ook als je kijkt naar mensen op de straat je ziet een bijzondere mix van mensen.
Die drugsdealers zijn trouwens, een straat tak van de mafia,daarom kan de politie op korte termijn niks doen
Voor de rest, zijn er tal van schilderachtige straatjes, trammetjes, veerboten, en pleinen, barretjes, luxe shoppingmals voorzien van mooie architectuur etc
En 40 euro betalen voor eten is heel veel, zal een normale Portugees nooit doen :)
Er rest mij nog 1 vraag ben jij in Madrid geweest zo ja wat is hier u ervaring over?
Het Zuiden van portugal moet je heen gaan maar dan niet in de zomer je moet rond oktober begin november gaan :)
Sofie says
Hey Benjamin,
Ik ben al in Madrid geweest, maar dat is wel jaren geleden en het was maar voor een weekendje. Weet wel nog dat ik er niet van ondersteboven was.
Ik dacht eerder de lente voor het zuiden van Portugal, als alles nog groen is?
benjamin says
Ja het voorjaar kan ook,in het zuiden heb je niet echt een winter :) het is niet zoals Nederland dat het lijkt of de wereld een klein beetje vergaat, ja voor de meeste Portugeze wel hahaha als je het hun moet vragen, maar die zijn niks gewend in het zuiden,:)
Grappig Madrid en Lissabon zouden ongeveer hetzelfde centrum kunnen hebben , alleen tracht Madrid te schoon te zijn en voor mij gaat zoiets ten kostte van de sfeer, ga er maar vanuit dat elke hoofdstad te kampen heeft met problemen die in Amsterdam, en bv Lissabon goed zichtbaar zijn, ben niet zon fan van toerist safe zones kunstmatige gecreerd door lik op stuk beleid overmacht aan politie, mijn ervaring is dat jij vaak een stad, land leert kennen door in contact te komen met de onderlaag van de bevolking, jan modaal kom je overal tegen en zal niet zo gauw een gesprek aanknopen etc :)
Ik heb in tal van landen SPanje, Portugal, Argentina,UK, Libanon etc gewoon meestal periodes van een jaar voor mijn vaders werk ,en ook veel alleen rondgezwerfd alleen of met een lokaal iemand, of een andere einzelgänger hihi, uiteraard ook gestudeerd, en in verschillende huizen gewoond in dezelfde stad om een goede indruk te krijgen enz :)
Maar smaken verschillen idd !
Ik vraag mij af hoe lang blijf jij meestal in een stad om weer te vertrekken?
Sofie says
Het is niet zo dat ik Lissabon niet top vond omwille van de grauwere kant. Ik vond er gewoon in het algemeen niet zoveel aan, maar weet dat ik terug moet om de minder toeristische plekjes te ontdekken.
Dat je met “Jan Modaal” (wie dat dan ook zou zijn) geen gesprek kan aanknopen, ben ik het niet mee eens. Op veel plaatsen vind ik het tamelijk gemakkelijk met mensen een gesprek aan te knopen. De onderlaag is natuurlijk ook maar een deel van een plek en niet bepalend voor het heel beeld van een stad.
Jammer genoeg zijn mijn trips meestal van korte duur, omdat ik tot nu toe altijd full time in België gewerkt en gewoond hebt.
Andy says
Je moet helemaal niet terug om de minder toeristische plekken te doen. Aan je fotos te zien heb je toch plekken gedaan die je hoort te doen en vele van je opmerkingen zijn gewoon terecht.
Drugsgebruik is gedecriminaliseerd in Portugal met positieve resultaten en de verkopers op straat verkopen vaak geen drugs maar laurier. Ze zijn er wel en ze spreken je iedere minuut aan, dus als je dat lastig vindt, pech.
De monumenten en musea in Lissabon zijn een heel stuk minder dan in andere steden, de winkelstraten zijn niet hemels (Portugezen gaan naar shoppingcentra), etc.
En toch is Lissabon de coolste stad van Europa voor mij. Niet volgens statistieken, maar vooral voor de emoties. Woorden als “charme” en “sfeer”, zijn niet uit te drukken in cijfers. In Lissabon zijn 3 keer meer eet en drinkadressen dan in Antwerpen (volgens tripadvisor), als je dan toch cijfers wil. Je gaat dus voor uitzichten bij je koffie, de vriendelijke en Portugees(e) glimlach, de aftandse gebouwen waar bars in zitten (lxfactory of embaixada bv).
En als je dat niet bevalt, dan blijf je er best weg volgens mij. Ieder zijn ding…
Oh ja, horeca is spotgoedkoop hier, dus je zoekt best betere adresjes uit. Voor de 40 euro kan ik 3 keer gaan eten hier.
Groetjes, een Belgische local.
Sofie says
Hey Andy,
Dankje voor je uitgebreide comment!
Ben er nog steeds niet toe gekomen dit artikel te updaten maar ben ondertussen wel al twee keer in Lissabon terug geweest en de ervaring was veel positiever.
Die keren ging ik niet zozeer om dingen te zien maar wel voor een conferentie en om mensen te ontmoeten.
En ik heb ook heel lekker gegeten :)
Lissabon says
Ikzelf vond Lissabon prachtig (leuker dan bijvoorbeeld Barcelona). Bezocht in november bij een aangename 22°C. Niet echt druk (misschien lag dit aan het tijdstip, november). Geef Lissabon maar een tweede kans! :)
Sofie says
Deal :)
Henry van veen says
Begrijpelijk dat je de drugsdealers als vervelend ervaarde. Het verhaal dat dit mafioso zijn (wat ik bij de reactie las) is echter niet de reden dat de politie hier niks aan doet. Deze straatverkopers verkopen laurier bladeren ipv wiet om zo toeristen op te lichten. Volgens de Portugezen wet ben je niet strafbaar als je laurier verkoopt op straat.
Sofie says
Dankje Henry, heb ik ondertussen ook geleerd en ben blij dat mijn tweede trip naar Lissabon veel fijner was :)