Het was 20u.30 toen ik aankwam aan de Lambertikirche. Ik zocht naar de kleine deur die naar de toren leidde, maar zag toen Martje aan de overkant van de straat staan. Martje is de eerste vrouwelijke Türmerin of torenwachter van Münster, Duitsland in een traditie die terug gaat tot de 14e eeuw. De 14e eeuw! Zes avonden per week beklimt ze de 300 treden van de toren om over de stad te waken en deze avond mocht ik mee met haar naar boven.
De torenwachters van Münster
De traditie van de torenwachters van Münster gaat dus terug tot de jaren 1300 en werd slechts kort onderbroken toen tijdens de Tweede Wereld een bom de toren van de Lambertikirche vernietigde. Vroeger trok de torenwachter elke avond naar boven om daar tot 6 uur ‘s ochtends de wacht te houden. Nu beklimt Martje de toren zes avonden per week (enkel op dinsdag niet) en waakt ze van 21u. tot middernacht.
Ieder half uur wandelt ze hoog boven de stad rond de toren en kijkt ze in alle richtingen. Als er geen gevaar te zien is, blaast ze drie maal drie maal (dus negen maal) en dit in drie verschillende richtingen. En dat is indrukwekkend om te zien! Dreigt er wel gevaar (ooit merkte Martje als eerste een brand op), dan verwittigt ze de hulpdiensten.
Martje werkt als torenwachter officieel voor de stad Münster en niet voor de kerk, wat uniek is. Ze verhuisde zelfs naar Münster speciaal om deze job te kunnen doen. Toen ze me mee de toen opnam en over haar werk en de geschiedenis van de torenwachters van Münster vertelde, zag ik meteen hoe gepassioneerd ze is door wat ze doet. Ik vind dat echt heerlijk, mensen met zo’n passie.
Onze eerste stop naar boven was in een ruimte waarvan de muren behangen waren met oude foto’s van de toren en objecten gerelateerd aan de toren. Onze tweede stop nam ons mee naar buiten, naar het platform waar Martje’s klok hangt. Dit is niet dezelfde klok als de kerkklok. De klok van de torenwachten wordt slechts een maal per vijf jaar geluid, wanneer er een nieuwe burgemeester wordt aangesteld.
Naast de klok, hield onze tweede stop een nogal macabere bezienswaardigheid in: drie ijzeren kooien die aan de buitenkant van de toren omhoog hangen en die je ook vanop de grond kan zien. Deze kooien werden in de 16e eeuw gemaakt om gevangenen in te vervoeren, maar nooit voor dat doel gebruikt. Waarvoor dan wel?
Om de lijken van drie wederdopers, waaronder de beruchte Jan van Leiden, in “tentoon te stellen” en aan het volk duidelijk te maken dat er met de kerk niet gesold wordt. De lijken hingen er 49 jaar (!) te verrotten.
Onze laatste stop was Martje’s “kantoor”, een klein kamertje 300 treden hoog van waar ze toegang heeft tot een platform dat rond de toren loopt. Op de muren hingen oude foto’s en kaarten, overal lagen boeken over Münster.
Toen de klok 21u. sloeg, trok Martje naar buiten om haar ronde te doen. Ik bleef dicht bij de deur staan want ik had toch wat last van mijn hoogtevrees en hoorde haar negen maal op haar hoorn blazen en dan even later weer negen maal. De laatste reeks blaasde Martje vlak naast waar ik stond en ik moet zeggen, daar zo staan met slechts een ander iemand, uitkijkend over de stad met het geluid van die machtige hoorn naast me, dat was best speciaal.
Ik deed een boel leuke dingen in Münster, maar dit is de ervaring die het meeste indruk op me maakte. Ze zal me nog jaren bijblijven.
Praktische informatie
Hoe er geraken
Münster heeft een eigen luchthaven, maar omdat het niet zo ver van België ligt, ging ik met de trein. Ik nam de Thalys in Luik-Guillemins naar Essen en van daar zou ik op een Expresstrein naar MünsterWest Hbf gestapt moeten zijn, maar door een ongeluk op de Duitse spoorwegen moest ik een regionale trein nemen naar Hamm en dan van daar naar Münster.
Op de terugweg ondervond ik geen problemen en nam ik de Expresstrein Münster > Esssen en de Thalys Essen > Luik-Guillemins.
Je kan dezelfde Thalys trouwens opstappen in Brussel-Zuid als dat gemakkelijker is (wel het juiste ticket kopen!) of, als je liever niet de Thalys boekt, een regionele trein nemen van Brussel-Zuid of Luik-Guillemins naar Keulen en daar dan overstappen op een trein naar Münster. Bekijk wel even of dat echt voordeliger uitkomt. Vaak is de Thalys maar een paar euros duurder (of zelfs niet) en hij brengt je er sneller. De reis van Brussel of Luik naar Münster neemt zo’n vier tot vijf uur in beslag.
Je treinticket kan je kopen op NMBS Europe en zelf thuis uitprinten.
Waar verblijven
Ik bracht twee nachten door in het H4 Hotel Münster City Center op slechts enkele minuten wandelen van het treinstation en gelegen in het historische centrum, binnen de promenade. Prinzipalmarkt en de Domplatz bevonden zich eveneens op minder dan tien minuten wandelen en erg leuk aan het hotel was dat ik er ook een fiets kon huren.
Het H4 biedt (tegen betaling) een uitgebreid ontbijtbuffet en ik had er een ruime standaardkamer met gratis wifi, gratis kluis en een televisie. Een koelkast was er niet en ook geen thee- of koffiezet, maar dat is normaal in Duitse hotels. Wel stond er gratis flessenwater voor me klaar.
Pin voor later
OOK LEUK:
3 soorten Münster die geen kaas zijn
5 plekken voor lekkerbekken in Münster, Duitsland
Graffiti spotten nabij Hackescher Markt
Wat doen in Düsseldorf op een regenachtige dag
Baden-Württemberg ontdekken in vier steden
Twee dagen in Dresden
Ik bezocht de torenvrouw als speciale gast van Münster Marketing. De toren is niet toegankelijk voor het publiek, maar je kan Martje elke avond behalve dinsdagavond aan het werk horen, ieder half uur van 21u. tot middernacht. Sommige van de links in deze post zijn affiliate links. Indien je via deze links iets boekt, verdien ik een kleine commissie, zonder dat het je wat extra kost. Dankje voor de steun!