Een wandeling in het park van Tervuren

Het had dagenlang geregend, maar deze ochtend leek de hemel eindelijk op te klaren. Tijd voor een wandeling! Gelukkig ligt mijn thuisplaats Leuven midden in het Dijleland. Dat maakt deel uit van de zogenaamde “Groene Gordel” rond Brussel en biedt zo'n 300 km aan wandelpaden voor wie de benen wil strekken.

300 km leek me net wat teveel voor een dag, dus besloot ik naar het park van tervuren te trekken. Daar kwam ik als kind vaak met mijn grootouders. We maakten dan een wandeling rond de grote vijver en sloten de namiddag af met een pannenkoek of een ijsje in de brasserie.

Wat ik niet wist, was dat ik een heel deel van het park nog nooit bezocht had.
 

Een wandeling in Tervuren

Ik was al jaren niet meer in Tervuren geweest en had dan ook nog nooit het nieuwe bezoekerscentrum op de Markt bezocht. Het is het perfecte startpunt voor een wandeling in de regio, met informatie die je kan raadplegen via informatiepanelen, interactieve schermen en filmpjes. Erg handig is de grote interactieve kaart waarop je kan zoeken aan de hand van je activiteiten (wandelen, fietsen …) of kan inzoomen van heel Vlaams-Brabant tot een specifiek wandelgebied.

Mijn route was echter al uitgestippeld en dus sloeg ik weer buiten het hoekje om richting het park en knooppunt 41, een bestemming die me doorheen een stukje bos voerde.

Onderweg spotte ik verschillende sporttoestellen die deel uitmaakten van een fit-o-meter, alsook lopers, mensen die hun hond kwamen uitlaten en anderen zoals ik, die op deze mooie dag weigerden binnen te zitten.

Via aangename wandelpaden bereikte ik de oversteekplaats tussen de Kleine en de Grote Vaartvijver en trok ik noordwaarts richting knooppunt 42 en de Vossemvijver.

Dit deel van mijn route liep langs een breed wandelpad en was duidelijk populair. Begrijpelijk, want het heeft toch altijd iets, zo langs het water lopen. Daarenboven werd ik bij mijn aankomst bij knooppunt 42 beloond met een zonovergoten bankje met zicht op de vijver. Even pauzeren voor wat foto's en vitamine D, dat mocht wel.
Wie wil, kan helemaal rond de vijver wandelen, maar ik koos voor een pad dat me weer naar de andere kant van het bos bracht. En naar het Spaans Huis, want het was lunchtijd.

Het Spaans Huis is een kleine brasserie ondergebracht in een oude molen, gelegen aan de Molenvijver, met een mooi groot terras dat uitkijkt over het water. Op de kaart staan tal van streekbieren, alsook simpele snacks zoals een bordje pens en zelfs thee van de leuke koffie- en theezaak Koffie Onan in Leuven.

Ik kon wel wat meer gebruiken dan een bordje pens en dus koos ik voor een open boterham met platte kaas. Die kwam vergezeld van een lekkere salade en afgewerkt met radijsjes. Lekker!

Met vernieuwde energie zette ik mijn wandeling verder richting het Koninklijk Museum Midden-Afrika dat in 2017 na grondige renovatiewerken zal heropenen, en het Koloniënpaleis. Van daar was het slechts enkele minuten naar de Markt en mijn wagen, die ik nodig had om op mijn volgende bestemming te geraken.
 

Pin voor later